"Książka przepełniona melancholią dotyka końca świata, w sensie geograficznym jak i duchowym. 

 Zbiorek otwiera sekwencja wierszy podróżniczych. Jego bohater kolekcjonuje wrażenia z różnych zakątków świata..

 Skraj atlantyckiego wybrzeża Portugalii, w powietrzu unosi się rzewność, wieczorami rozbrzmiewa tęskne fado i w miejscowej

 pamięci  trwa jeszcze historia o migdałowcach, których biel miała przypominać księżniczce z północy o ośnieżonych szczytach.

 Bohater wyprawia się również w Himalaje, a także w okolice jeziora Atitlan.. Tęskni za niczym nie ograniczoną wolnością,

 ucieka od rzeczywistości trapiony podszeptami złośliwego demona, albo zmaga się z koszmarem ukojonym dopiero nad ranem.

 Drwi on poniekąd z rzeczywistości, z ludzi I ich fascynacji egzotycznymi obrządkami, wykonywanymi niemal na zamówienie.

 Sam podmiot czuje się zły I złem trochę zafascynowany.

 Przez książkę przewija się cała gromadka upadłych moralnie postaci. Upodobał sobie poeta to co pospolite, wulgarne, brudne,

 coś co tkwi w każdym z nas, a do czego wstydzimy się przyznać…" T. Szubert